“அரசியல் என்பது உலகின் இரண்டாவது மூத்தத் தொழிலாக இருக்கிறது. அது பெரும்பாலும் முதலாவது மூத்தத் தொழிலைப் போன்றுதான் செயல்படுகிறது” என்றார் அமெரிக்க அதிபர் ரொனால்ட் ரீகன்.
தமிழ்நாட்டில் சில கட்சித் “தலைவர்கள்” இந்த விபச்சார அரசியலில் விற்பன்னர்களாக இருக்கிறார்கள்:
ஒரு கட்சியை/கூட்டணியை அல்லது அதன் தலைவரைத் தாக்கிப் பேசுவதற்கு, இன்னொரு கட்சியிடம்/கூட்டணியிடம் காண்டிராக்ட் பேசி காசு வாங்குவார்கள்.
இரண்டு எதிரெதிர் கூட்டணிகளுடனும் ஒரே நேரத்தில் பேரம் பேசுவார்கள், அவர்களில் யார் அதிகமான சீட்டும், நோட்டும் தருகிறார்களோ அவர்களுடன் கூட்டணி என்று அறிவிப்பார்கள். வேறு கொள்கையோ, கோட்பாடோ எதுவும் கிடையாது இவர்களுக்கு!
ஆளுங்கட்சிக்கு, அதன் அரசுக்கு ஒரு நெருக்கடி எழும்போது, அந்தப் பிரச்சினையைத் திசைதிருப்புவதற்கு, ஒட்டுமொத்த அரசியல் போக்கை மடைமாற்றி விடுவதற்கு, நேரடியாகவோ அல்லது மறைமுகமாகவோ பெரும் உதவிகள் செய்துகொடுத்து, தங்களுக்கு வேண்டியதைப் பெற்றுக் கொள்வார்கள்.
அரசுக்கு, அதன் காவல்துறைக்கு, உளவுத்துறைகளுக்கு தகவல்கள் கொடுத்து, உதவிகள் செய்து, கைமாறுகள் பெற்றுக்கொண்டு, தங்களின் இருப்பை, முக்கியத்துவத்தைத் தக்கவைத்துக் கொள்வார்கள்.
இந்த விபச்சார அரசியல் வெகு விமரிசையாக நடந்து கொண்டிருக்கிறது. கவிஞர் வாலியின் பாடல் ஓன்று சொல்வது போல,
“சிலர் ஆசைக்கும் தேவைக்கும்
வாழ்வுக்கும் வசதிக்கும்
ஊரார் கால் பிடிப்பார்;
ஒரு மானமில்லை அதில் ஈனமில்லை
அவர் எப்போதும் வால் பிடிப்பார்.”
இந்த கால் பிடிக்கும், வால் பிடிக்கும் அரசியலில் சிலர் மிகவும் பாண்டித்தியம் பெற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள்.
மேற்படி விபச்சார அரசியல் செய்யும் அரசியல் விபச்சாரிகள் வேண்டுவதெல்லாம் பணம், பதவி, பகட்டான வாழ்க்கை, ஊடக வெளிச்சம், முக்கியத்துவம், நொம்பலங்களில்லா சுகவாழ்வு போன்றவைதான்.
அவர்களைப் பொறுத்தவரை, திரள்நிதியும், யூடியூபர்களும், சீக்ரெட் சிங்குகளும், கமிஷன் ஏஜெண்டுகளும் மட்டும் போதும்! மக்களாவது, மண்ணாங்கட்டியாவது.
நாக்பூர் மூன்றெழுத்துக் கம்பெனி கூலி கொடுத்தால், அவர்கள் தமிழ்நாட்டில் காலூன்ற உதவுவார்கள். அல்லது கோபாலபுரம் மூன்றெழுத்துக் கம்பெனி சம்பளம் கொடுத்தால், அண்ணா பல்கலைக்கழக மாணவி விவகாரம் விவாதிக்கப்படாமலிருக்க வேண்டிய அனைத்தும் செய்து கொடுப்பார்கள். “யார் அந்த சார்?” என்று தமிழ் மக்கள் கேட்டுக் கொண்டிருக்க, “யார் அந்த பெரியார்?” என்று மடைமாற்றி விடுவார்கள்.
பரந்தூர், மேல்மா, திருவண்ணாமலை/சேலம் இரும்புத்தாது, மேலூர் டங்க்ஸ்டன், குமரி அணுக்கனிமம், தூத்துக்குடி தேரிமண், குமரிக் கடலில் வாட்ஜ் பேங்க் பகுதியில் எண்ணெய், எரிவாயு அகழ்வு, காவிரி டெல்டாவில் நிலக்கரி, எண்ணெய், எரிவாயு தோண்டியெடுப்பு, கழகக் கண்மணிகளின் கல்குவாரி, மணல்குவாரி அழித்தொழிப்புக்கள் என ஒட்டுமொத்தத் தமிழ்நாடே திட்டமிட்டு நிர்மூலமாக்கப்படும்போது,
இடதுசாரி, வலதுசாரி, மையசாரி அரசியல் என எதுவுமற்ற இந்த விபச்சாரி அரசியல் பேர்வழிகள், காம இச்சைப் பற்றியும், அதனைத் தீர்க்கும் வழிவகைகள் பற்றியும் ஒரு பெரும் விவாதத்தைத் தொடங்கிவைத்து தங்களின் ஆழமான அறிவையும், ஆண்மைமிக்க ஆற்றலையும் பகிர்ந்து கொண்டிருப்பார்கள்.
தமிழ், தமிழர், தமிழ்நாடு என்று மக்கள் பணியாற்ற விரும்புவோர் மேற்படி அரசியல் விபச்சாரிகளை அடையாளம் கண்டு முற்றிலும் புறக்கணிப்போம். அவர்களின் மனப் பிரச்சினைகளை நாம் தூக்கிச் சுமத்தலாகாது.
அவர்கள் தொடர்பான காணொளிகளைப் பார்க்காதீர்கள், பரப்பாதீர்கள். அவர்களைப் பற்றிப் பேசாதீர்கள், கேட்காதீர்கள். அவர்களின் கேள்விகளுக்கு, விமரிசனங்களுக்கு பதிலளிக்காதீர்கள். வாய்விட்டுச் சிரித்துவிட்டுக் கடந்து செல்லுங்கள். அவர்கள் தமிழுக்கு, தமிழருக்கு, தமிழ்நாட்டுக்குத் தீங்கானவர்கள்.
வெறுப்பு அரசியலுக்குப் பலியாகாத, தமிழ்த்தேசிய உணர்வுகொண்ட சிறு, குறு, பெரு குழுக்கள், இயக்கங்கள், கட்சிகள், அன்பர்கள், ஆளுமைகள் அனைவரும் கைகோர்ப்போம், வாருங்கள்.
“ஆரியம், திராவிடம், வளக்கொள்ளை” எனும் முப்பெரும் ஆபத்துக்களால் அழிந்து கொண்டிருக்கும் நம்மைக் காப்பாற்றிக் கொள்வோம்.
சுப. உதயகுமாரன்
தமிழக வாழ்வுரிமை கட்சி
